W domach starszego typu nie wykonywano często izolacji poziomej, a w nowych mogła być ona wykonana nieprawidłowo. Jedną z najpopularniejszych metod odizolowania fundamentów budynku od podłoża jest iniekcja ciśnieniowa lub grawitacyjna.
Najskuteczniejsza metoda hydroizolacji fundamentów
Te dwa rodzaje iniekcji zapobiegają nasiąkaniu kapilarnemu oraz zatrzymują przedostawanie się wody z podłoża. Odbywają się one przy pomocy specjalnego preparatu chemicznego, wprowadzanego do struktur muru. Celem wykonania wtórnej izolacji jest zatrzymanie podciągania kapilarnego wody z gruntu. Wszelkie powłoki hydroizolacyjne powinny być ciągłe i szczelne. Dlatego izolację wtórną, ciśnieniową należy połączyć z innymi typami izolacji. Najczęstszym powodem zawilgocenia fundamentów jest brak izolacji poziomej fundamentów oraz piwnic. Metoda iniekcji jest stosowana od kilkudziesięciu lat. Preparaty wykorzystywane do hydroizolacji mają działanie dwojakie. Po pierwsze hydrofobizacją ściany kapilar, jak również zwężają ich światło. Sprawdzona hydroizolacja fundamentów poprzedzona powinna być dokładną oceną stanu fundamentów jak i murów. Ostateczną iniekcję poprzedzić powinno się kilkoma próbnymi, zapobiegnie to dobraniu nieodpowiedniej do powstałego problemu sposobu przeciwdziałania wilgoci.
Stosowanie iniekcji grawitacyjnej jest nieskuteczne, gdy mury są mokre, a ściany bardzo grube. Iniekcja preparatami ciekłymi wymaga użycia lejków, które następnie osadza się w wywierconych otworach. Do wszystkich powstałych otworów wlewa się iniekt, po czym czeka się, aż zostanie wchłonięta jego odpowiednia ilość. Po wchłonięciu iniektu dziury wypełnia się płynną zaprawą. Jest ona wprowadzana za pomocą pistoletu iniekcyjnego. Cały otwór powinien być szczelnie wypełniony. Powyższe metody posiadają zarówno zalety, jak i wady. Metoda iniekcji ciśnieniowej jest skuteczniejsza niż grawitacyjna, ze względu na to, iż stosować ją można w murach mokrych, a także grubych. Wadą jest konieczność posiadania specjalistycznego osprzętu, jakim są pompy oraz pakery. Dlatego metodę tę wykorzystują przeważnie profesjonalne firmy, zajmujące się osuszaniem budynków. Do osuszania mocno zawilgoconych murów użyć można uprzednio również generatorów mikrofalowych. Zasadami iniekcji ciśnieniowej jest wywiercenie otworów o odpowiedniej wielkości, w których umieszcza się pakery, czyli końcówki iniekcyjne.
Preparatu nie należy wprowadź zbyt gwałtownie, ponieważ to skutkować może uszkodzeniem muru. Iniekcja grawitacyjna jest metodą, która nadaje się do budynków o murach nie zbyt grubych oraz o niskim zawilgotnieniu. Obydwie opisane powyżej metody nie są zbyt inwazyjne, jednak ich złe zastosowanie może negatywnie wpłynąć na stan murów.